اینطوری که میگن، ۲۱۷ سال قبل از میلاد یه دیکتاتور رومی به اسم کوئینتوس فابیوس ماکسیموس توی یه دردسر بزرگ افتاده. یه ژنرال کارتاژینی (یه تمدن که با روم توی جنگ بوده) به اسم هانیبال نفوذ کرده به خاک روم و اتفاقا توی دو تا نبرد بزرگ تونسته رومی‌ها رو شکست بده. فابیوس فهمیده بود که هانیبال ارتباطش رو با خطوط تهیه منابع غذاییش از دست داده به خاطر همین سیاست زمین سوخته رو استفاده کرد تا با گرسنگی دادن به ارتش هانیبال اون‌ها رو مجبور به عقب‌نشینی کنه. فابیوس یه جورایی همه‌ش از دست هانیبال در می‌رفت و دم به تله نمی‌داد. به جای اینکه به هانیبال حمله کنه تا از خاک روم خارجش کنه، اتفاقا سعی می‌کرد تا جای ممکنه هانیبال رو به سمت خودش بکشونه تا احتمال پشتیبانی غذاییش کمتر بشه. توی همین اثنا تونست توی چندتا نبرد جزئی هم هانیبال رو شکست بده.
خودتون رو بذارید جای سربازهای هانیبال. با یه عالمه شور و هیجان نفوذ کردید به یه سرزمین دیگه و بعد از دوتا پیروزی بزرگ آماده‌اید که قلع و قمع کنید و برید جلو، اما دست‌تون به دشمن که نمی‌رسه هیچ، آذوقه‌تون هم داره تموم میشه. فابیوس با استراتژی‌ای که انتخاب کرده بود یواش یواش داشت برنده جنگ میشد اما بقیه فرمانده‌ها و سیاست‌مدارها خیلی با این عقب‌نشینی‌ها حال نمی‌کردن و بهشون حس ضعف می‌داد. به خاطر همین فابیوس رو کله‌پا کردن و همون اتفاقی که نباید افتاد: روم شکست خورد.
از اون به بعد استراتژی فابیان یکی از استراتژی‌های نظامی شد. اینجوری که یکی از طرف‌های جنگ بیخیال درگیری بزرگ و تن‌به‌تن میشه و به جاش میره سراغ ضربه‌های ریزریز و مداوم. اینجوری سعی می‌کنه جنگ رو فرسایشی کنه و اراده دشمنش به مرور تحلیل بره. معمولا این استراتژی رو طرفی که دست پایین‌تر و نیروی نظامی ضعیف‌تری داره پیش می‌گیره.
طرفی که این استراتژی رو می‌خواد اجرا کنه باید حواسش باشه که زمان به نفع اون سپری بشه. از طرف دیگه حفظ روحیه جبهه و پشت جبهه توی این استراتژی مهمه. چون توی این استراتژی عملا هیچ دستاورد بزرگی کسب نمیشه و بیشتر عقب‌نشینی‌های پشت سر هم داره. همین عقب‌نشینی‌ها ممکنه فرار از دست دشمن به نظر بیاد و روحیه افراد رو خراب کنه. همون اتفاقی که برای فابیوس افتاد و باعث برکناریش شد.
حقیقتش اینه که از ترجمه کردن اینجوری خوشم نمیاد و دوست داشتم یه چیز مکملی بهش اضافه کنم ولی هرچی مثال به ذهنم رسید لوس بود. فلذا تا وقتی مثال غیرلوس به ذهنم برسه همین‌جوری ترجمه‌ای می‌مونه این مطلب.
ترجمه شده از Fabian Strategy: Wearing Down the Enemy با مقداری تغییرات و مخلفات
اولین بار این اصطلاح رو توی یکی از فایل‌های صوتی آذرخش مکری شنیدم.